همه چیز راجع به داروی نیتروگلیسرین

داروی نیتروگلیسیرین چیست؟

داروی نیتروگلیسیرین، یا Nitroglycerin به باز شدن رگ های خونی و جریان خون کمک می کند. افراد همچنین از داروی نیتروگلیسیرین برای درمان شکاف های مزمن مقعدی استفاده می کنند.

هنگامی که عاملی جریان خون در عضله قلب را محدود می کند، ممکن است منجر به درد شدید قفسه سینه شود که پزشکان آن را آنژین می نامند. مردم اغلب از داروی نیتروگلیسیرین برای تسکین درد قفسه سینه استفاده می کنند.

در بیشتر مواقع، دلیل کاهش جریان خون تشکیل پلاک و باریک شدن عروق خونرسانی به قلب است.1
 

داروی Nitroglycerin چگونه اثر می کند؟

فرد می تواند برای تسکین علائم آنژین از داروی نیتروگلیسیرین استفاده کند. داروی نیتروگلیسیرین دارویی است که آنژین و شکاف های مزمن مقعد را درمان می کند. این دارو با ارتقا ء جریان خون کار می کند.

بدن، داروی نیتروگلیسیرین را تجزیه و آن را به اکسید نیتریک تبدیل می کند. اکسید نیتریک باعث شل شدن عضله صاف درون رگ های خونی می شود و اجازه می دهد تا،  رگ ها باز شوند و به این ترتیب خون بیشتری در رگ جریان می یابد. متخصصان بهداشت و درمان این عمل را گشاد شدن عروق می نامند.

در طی حمله آنژین، فرد احساس درد شدید در قفسه سینه می کند. داروی نیتروگلیسیرین ظرف 1 تا 3 دقیقه شروع به اثر می کند، اما حداکثر اثر آن بعد از 5 دقیقه رخ می دهد.

هنگامی که افراد از داروی نیتروگلیسیرین برای شقاق مقعدی استفاده می کنند، پماد باعث می شود اسفنکتر مقعدی که همان بافت عضلانی اطراف مقعد است شل شود و فشار در مقعد کاهش یابد. این باعث جریان خون در منطقه می شود و به بهبود شقاق کمک می کند.1

موارد مصرف نیتروگلسیرین

این دارو برای پیشگیری و درمان آنژین صدری حاد و درمان آنژین صدری مزمن و درمان نارسایی بطن چپ مصرف می‌شود. نیتروگلیسرین تزریقی برای کنترل فشار خون حین بعضی از اعمال جراحی و برای کاهش خونریزی به داخل ناحیه جراحی مصرف می‌شود. نیتروگلیسرین تزریقی به عنوان داروی کمکی در درمان نارسایی احتقانی قلب هر ماه با انفارکتوس حاد میوکارد مصرف می‌شود.2
 

داروی نیتروگلیسیرین چگونه مصرف می شود؟

 

آنژین

بیمارانی که درد شدید قفسه سینه دارد، ضروری است که این علائم را در اسرع وقت برطرف کند. افراد همچنین می توانند فرم سریع داروی نیتروگلیسیرین را 5 تا 10 دقیقه قبل از انجام فعالیتی که باعث حمله آنژین می شود، مصرف کنند.

یک بسته زیر زبانی داروی نیتروگلیسیرین حاوی 400 میکروگرم (میکروگرم) پودر داروی نیتروگلیسیرین است. هنگام شروع درد آنژین، بیمار باید محتویات بسته را زیر زبان خود قرار دهد.

در اولین علائم درد آنژین، فرد باید قرص را زیر زبان یا بین لثه و گونه قرار دهد. این قرص از طریق بافت های دهان حل و جذب می شود.

افرادی که از اسپری آئروسل، پمپ اسپری، بسته یا قرص استفاده می کنند نباید دارو را قورت دهند. داروی نیتروگلیسیرین از طریق بافت های دهان جذب می شود. این امر تسکین سریع تر دارو نسبت به بلعیدن آن کمک می کند.

همچنین افراد باید 5 دقیقه پس از تجویز دوز، از شستشو دهان یا تف انداختن خودداری کنند.

فرد می تواند هر یک از این اشکال داروی نیتروگلیسیرین سریع را در فواصل 5 دقیقه مصرف کند.، اگر کسی سه دوز فرمولاسیون سریع را مصرف کرده و تسکین درد را تجربه نکرده است، باید سریعاً به پزشک مراجعه کند.

همچنین دو فرمول دیگر از داروی نیتروگلیسیرین وجود دارد که می تواند از حملات آنژین جلوگیری کند. اینها سریع عمل نمی کنند و مردم نباید از آنها برای پیشگیری از حمله هنگام وقوع استفاده کنند.
 

چسب داروی، Nitroglycerin

چسب داروی نیتروگلیسیرین، در دوزهای مختلف از 0.1 میلی گرم در ساعت (میلی گرم در ساعت) تا 0.8 میلی گرم در ساعت وجود دارد. بیمار می تواند چسب را به جز نواحی زیر زانو و آرنج، روی پوست خود قرار می دهد.

بیشتر افراد چسب را روی سینه خود می گذارند. این ناحیه باید تمیز، خشک و بدون مو باشد تا داروی نیتروگلیسیرین در سطح پوست جذب شود.

فرد باید چسب را به مدت 12 تا 14 ساعت روی پوست بگذارد و 10 تا 12 ساعت آن را بردارد. مردم معمولاً در طول روز چسب را دارند و در هنگام خواب آن را برمی دارند.
 

پماد نیتروگلیسیرین 

بیمار می تواند دو بار در روز از پماد داروی نیتروگلیسیرین بر روی پوست، خود استفاده کند. افراد می توانند با استفاده از دستگاه اندازه گیری دوز همراه با لوله، پماد داروی نیتروگلیسیرین را به پوست خود بمالند. یک فرد دوز مورد نظر را روی اپلیکاتور اندازه گیری کرده و سپس پماد اپلیکاتور را به طرف پایین روی پوست خود قرار می دهد.

سپس پماد را در سطح پوست پخش می شود. فرد نباید دارو را بر روی پوست خود ماساژ دهد . پماد باید در سراسر پوست جذب شود.

بیماران می توانند به طور روزانه هر دو دوز پماد، را مصرف کنند. پزشکان به بیماران توصیه می کنند که اول صبح از پماد استفاده،  و 6 ساعت بعد آن را دوباره مصرف کنند.
 

شکاف مقعدی

پماد مقعدی برای ترک های مقعدی حاوی 0.4٪ داروی نیتروگلیسیرین است. یک فرد هر 12 ساعت و تا 3 هفته پماد را در مقعد خود قرار می دهد.

برای استفاده از پماد مقعدی، فرد انگشت خود را با پلاستیک می پوشاند و 1 اینچ پماد را در امتداد انگشت فشار می دهد.

سپس انگشت را تا مفصل انگشت اول وارد کانال مقعد می کنند. سپس فرد اطراف منطقه را آغشته می کند.

اگر این کار منجر به درد زیاد می شود، بهتر است فرد به جای آن پماد را به قسمت خارج مقعد بمالد.1
 

موارد منع مصرف

ضربه مغزی یا خونریزی مغزی (به دلیل خطر افزایش فشار داخل جمجمه ای)،کم خونی شدید(یونهای نیترات می توانند به سرعت هموگلوبین را به مت هموگلوبین اکسیده کنند)،سابقه حساسیت مفرط با واکنش ایدیوسنکراتیک به نیتراتها، افت فشار وضعیتی ، افت فشار خون یا کاهش کنترل نشده حجم خون.3
 

عوارض جانبی

 

اعصاب مرکزی

سردرد(دربعضی از موارد به صورت ضربان دار )، سرگیجه،ضعف،تاری دید
 

قلبی – عروقی

افت فشار خون در حالت ایستاده ،تاکیکاردی،فلاشینگ،طپش قلب،سنکوپ
 

پوست

گشاد شدن عروق پوستی،تحریک پوست(با مصرف موضعی)
 

دستگاه گوارش

تهوع،استفراغ
 

موضعی

سوزش زیر زبان،خشکی دهان
 

سایر عوارض

واکنش های حساسیت مفرط(بثورات پوستی،درماتیت)، ناتوانی جنسی، تکرار ادرار، راش، واکنش های بیش حساسیتی

توجه: در صورت بروز بثورات پوستی، درماتیت، تاری دید یا خشکی دهان، باید مصرف این دارو قطع شود.3

تداخلات دارویی نیتروگلسیرین

 

مشخصات کلی تداخلات

- تشدید مت هموگلوبینمی

- عامل گشادکننده عروق
 

تداخلات رده X (پرهیز)

برومپریدول، مشتقات ارگوت، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، ریوسیگوات
 

کاهش اثرات داروها توسط نیتروگلیسیرین

آلتپلاز، هپارین
 

کاهش اثرات نیتروگلیسیرین توسط داروها

داروهای آنتی کولینرژیک، برومپریدول، مشتقات ارگوت
 

افزایش اثرات داروها توسط نیتروگلیسیرین

آمیفوستین، داروهای ضد سایکوز (آتیپیکال] نسل دوم[)، برومپریدول، دولوکستین، مشتقات ارگوت، داروهای کاهنده فشارخون، فرآورده‌های حاوی لوودوپا، بی‌حس کننده‌های موضعی، نیتروپروسید، فولکودین، پریلوکائین، ریلمنیدین، ریوسیگوات، روزیگلیتازون، سدیم نیتریت
 

افزایش اثرات نیتروگلیسیرین توسط داروها

اتانول، آلفوزوسین، باربیتورات ها، بنپریدول، داروهای کاهنده فشارخون، بریمونیدین (موضعی)، داپوکستین، داپسون (موضعی)، دیازوکسید، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، لورمتازپام، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نیکرگولین، نیکوراندیل، نیتریک اکسید، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید
 

تداخل با غذا

ذکر نشده است.2

پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.darooyab.ir
3.www.caspiantamin.com